Wyzwolenie do Siemiatycz spod okupacji zaborców przyszło – 16 lutego 1919 roku. W listopadzie 1918 roku w Siemiatyczach znajdowała się lokalna komórka Polskiej Organizacji Wojskowej, w której skład wchodziło ok. 80 członków, a na jej czele stał Stanisław Ratyński. To właśnie on wydał rozkaz, aby członkowie POW się ujawnili. Wyczekał do odpowiedniego momentu, którym było podpisanie umowy kończącej I wojnę światową i pewnego dnia, po uroczystej mszy w kościele, członkowie POW wyszli na ulice i rozpoczął się długo wyczekiwany proces wyzwalania miasta.
W Siemiatyczach doszło do sporadycznych walk, zabezpieczono magazyny broni i żywności. Dwa dni później ogłoszono ochotniczy zaciąg do POW, skutkowało powiększeniem liczebności organizacji do ok. 400 osób, które wkrótce zasiliły szeregi Wojska Polskiego. Na początku grudnia 1918 roku rozpoczęto organizowanie polskiej władzy w mieście, Zachodnia część powiatu była wolna od wojsk niemieckich, wschodnia (z Siemiatyczami włącznie) na mocy wcześniejszego porozumienia pozostała w rękach Niemców aż do ewakuacji ostatnich oddziałów z terenów na wschód od Bugu do Prus Wschodnich. Wkroczenie do Siemiatycz pierwszych oddziałów polskich nastąpiło 16 lutego 1919 roku.