W niedzielę, 23 czerwca przy cmentarzu rzymskokatolickim w Boratyńcu Ruskim (parafii Siemiatycze – Stacja) poświęcono pomnik ufundowany bohaterskim matkom – Sybiraczkom. Uroczystości zorganizowano z inicjatywy Zarządu Koła Związku Sybiraków w Siemiatyczach. Pomnik ma utrwalać pamięć o tragicznych deportacjach Polaków na Syberię i do Kazachstanu. Jednocześnie stanowi wyraz hołdu i poświęcenia tysięcy kobiet – matek Sybiraczek. Podczas zesłania w nieludzkich warunkach broniły własne dzieci oraz osierocone. Zachowywały przy tym bezgraniczną wiarę w Boga i godność Polaka – patrioty. W uroczystościach uczestniczył Starosta Mariusz Cieślik, którego przodkowie również byli wywiezieni w głąb Rosji.
To kolejny element uczczenia pamięci Sybiraków w tym miejscu, po tablicach z nazwiskami osób deportowanych w głąb Rosji z terenu dawnej diecezji pińskiej . Uroczystości zapoczątkowała Msza Święta w kościele w Siemiatyczach Stacji, zaś pod pomnikiem złożono wiązanki, zapalone zostały znicze.
– Upamiętniamy bardzo szczególne osoby, bo Matki, które w ciężkiej pracy ponad siły dbały o rodziny, o dzieci, starały się przetrwać, stworzyć namiastkę rodziny. Dlatego należy im się to szczególne upamiętnienie – mówił ksiądz Józef Grzeszczuk jeden z inicjatorów budowy pomnika. – Kolejne pokolenia muszą pamiętać o gehennie polskiego Sybiru.
Starosta Mariusz Cieślik w swoim wystąpieniu podkreślał jak istotne jest pielęgnowanie pamięci o losach Zesłańców Sybiru i utrwalanie jej w świadomości kolejnych pokoleń Polaków. Naszym obowiązkiem jest tę pamięć pielęgnować i przekazywać potomnym, kształtując postawy umiłowania Ojczyzny.
Na biało czerwonej tablicy pomnika Matki Sybiraczki w Boratyńcu Ruskim umieszczono wiersz Mariana Jonkajtysa – „To o Was, Bezimienne…”, w którym autor zawarł między innymi takie oto słowa:
„Choć głód uwagę skupiał wyłącznie na jedzeniu –
Resztkami sił myślałaś o naszym wykształceniu…
W nikłym świetle kopciłki, gdy mróz za oknem tężał,
Uczyłaś nas polskiego, historii i pacierza…
Uczyłaś dziwnych pojęć:
Jak prawość i ofiarność, godność ludzka,
Uczciwość, wierność, odpowiedzialność…
Uczyłaś, Polska Matko, (sama osłabła z głodu)
Być silnym wiarą w Boga! Miłością do Narodu!
A w wieczór wigilijny przy pierwszej gwiazdce z nieba
Uczyłaś znakiem krzyża dzielić kawałek chleba…
Dzieląc go, ufać Bogu i wierzyć, że przetrwamy!
Wierzyć, że Wolnej Polski na pewno doczekamy!
Uczyłaś polskich kolęd.
Piosenek o wolności… Po polsku myśleć, marzyć…
I polskiej tożsamości!”
